چگونه نماینده اصلح را انتخاب کنیم قسمت سوم
لرپرس نوشت: درادامه مبحث گذشته بایدعرض کنم : همان گونه که می دانیم، مجلس شورای اسلامی رکن اصلی تصمیم‌گیری و اداره امور کشور است و دو وظیفه کلی «قانونگذاری و نظارتی دارد»
حال چگونه باید نماینده خود را انتخاب کنیم که مجلس شورای اسلامی کارآمدتری داشته باشیم و تصمیمات آن باعث بهبود وضعیت زندگی ما ایرانیان و تحکیم مبانی دینی و اعتقادی و ارزش‌های فرهنگ ایرانی اسل امی در جامعه و ارتقای هر چه بیشتر جایگاه ایران اسلامی در نظام بین‌الملل گردد؟
مجلس به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام از جایگاهی ویژه و تاثیر گذاری برخوردار است، شاید بهترین جمله برای درک جایگاه واقعی مجلس سخن امام (ره) باشد که فرمودند: مجلس در راس امور است حال نهادی با این سطح اهمیت باید جایگاه افراد کاردان، متعهد، با شعور، تحصیل کرده و دغدغه مند باشد و مردم پیش از حضور در اتخابات باید شایستگی این افراد را بررسی کنند.
اگر بگویم در دوره های گذشته انتخابات مجلس هیچ گاه به حساسیت دوره فعلی نبوده است اغراق نکرده ام امروز به لطف برخی جریانات در مجلس مردم به خوبی درک کرده اند که عدم مشارکت در انتخابات و یا نداشتن دقت کافی در این زمینه می تواند چه هزینه های هنگفتی را به کشور تحمیل کند و چه افرادی را وارد این نهاد مهم تصمیم گیری کند لذا این ضرورت وجود دارد که در این فرصت باقیمانده تا شروع کارزار رسمی انتخابات تمامی مردم نهایت دقت را در شناخت کاندیدای اصلح خود به عمل آورند
زمان زیادی به انتخابات مجلس یازدهم نمانده و دو وظیفه ی خطیر ، دو تکلیف اساسی بر دوش همه ما است:
تکلیف اول: اصل حضور مردم در انتخابات
اولویت اول «اصل انتخابات» بعنوان نمایشگاهی از مردم سالاری دینی حکومت اسلامی و ضرورت برگزاری آن با شور و حرارت بالاست.
*تکلیف دوم: «انتخاب»
حال ، فرد حاضر شده و رأی میدهد ، اما به چه کسی ؟! اینجا تکلیف دوم مطرح است.رأی دادن به «بهترین» فرد ، «صالح ترین» فرد . پس تکلیف دوم انتخاب صالح ترین است.
انتخاب «اصلح»…
«اصلح» اسم تفضیل است ، یعنی در «مقایسه» مفهوم پیدا میکند، یعنی از بین چند «صالح» بهترین را انتخاب کردن…
«انتخاب اصلح» تکلیف مهم دوم است.اما مسئله ای که مطرح است ، بحث «انتخاب» است.یعنی ما باید از بین چند فرد صالح ، بهترین را ، اصلح را ، انتخاب کنیم.اما چگونه؟ساز و کار این «انتخاب» مهم چیست؟چگونه به بهترین گزینه و بهترین جواب برسیم؟
راه یافتن فرد اصلح چیست؟
بدیهی است که برای یافتن این سؤال و هر سؤال دیگری در حوزه مسائل نظام و انقلاب باید به نماد نظام و علمدار انقلاب یعنی ولی فقیه رجوع کرد .
نظر رهبر انقلاب در این باره تأمل برانگیز است:
«همچنان که اصل انتخابات یک تکلیف الهى است، انتخاب اصلح هم یک تکلیف الهى است. قبلًا هم گفتیم که تفاضل و لو کم باشد، در این قضیه بسیار است. باید بگردید، بین خودتان و خدا حجّت پیدا کنید؛ یعنى بتوانید از راهى بروید که اگر «خداى متعال پرسید شما به چه دلیل به این فرد رأى دادید، بتوانید بگویید به این دلیل. بین خودتان و خدا، دلیل و حجّتى فراهم کنید و بعد با خیال راحت بروید رأى بدهید »
«باید خودتان تحقیق کنید، ملاحظه کنید، دقت کنید، از انسانهای مورد اعتمادتان بپرسید، تا به اصلح برسید و اصلح را انتخاب کنید… نگاه کنید، تشخیص بدهید، اصلح را بشناسید و برای ادای تکلیف، اسم او را به صندوق رأی بیندازید»
اهمیت رأی خود را بدانیم
هر رأی میتواند در تعیین سرنوشت انتخابات و در ادامه، در تعیین سرنوشت یک طرح و لایحه مؤثر باشد؛ زیرا این یک یک آرای ماست که به نفع کاندیداها خوانده می شود و در نهایت یکی از آنان که بیشترین آرا به نام او نوشته شد، به عنوان منتخب مردم منطقه به مجلس راه می یابد و این تک تک آرای نمایندگانی که همه ما انتخاب کرده ایم است که در رد یا تصویب یک طرح یا لایحه شمارش می شود و در نهایت با تصویب یا رد آن طرح، زندگی ما بدان پیوند می خورد؛ بنابراین، با به یاد داشتن این ضرب المثل ها که «قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود» و «از ماست که برماست»، اهمیت رأی خود را بدانیم.
مغلوب و مقهور تبلیغات نشویم!
در انتخابات، کاندیداهای متعدد با شهرت و توانایی‌های تبلیغاتی مختلف به رقابت با یکدیگر می‌پردازند و سعی می کنند تا با جلب توجه مردم، آرای آنان را به نام خود کنند. طرح های گرافیکی رنگارنگ، شعارهای گوناگون و جذاب، توزیع بروشورهای حاوی زندگی و سوابق علمی ـ شغلی کاندیداها و وعده های انتخاباتی، پخش هدایای تبلیغاتی و اخیراً تبلیغات تصویری در رسانه های مداربسته بخش خصوصی و سایت ها از مهمترین روش های تبلیغات کاندیداهاست.
روشن است که هر کاندیدا با تبلیغات خود، قصد دارد تا به ما بقبولاند که «او» فرد شایسته برای ورود به مجلس است؛ اما در لا به لای این حجم عظیم تبلیغات، این ماییم که باید مقهور نشویم و کسی را که شایسته نمایندگی ما در مجلس شورای اسلامی است، انتخاب کنیم.
با ذکر برخی شیوه ها و ادعاهای رایج کاندیداها در تبلیغات، پیشاپیش تأمل در آنها، شناخت واقعیت و انتخاب کاندیدای اصلح را مورد تأکید قرار می دهیم.
* ادعای از طبقه متوسط، ساده زیست بودن یا مستقل از احزاب و گروه های ذی نفوذ: اگر کاندیدایی با تبلیغات «بسیار پرهزینه»، خود را این گونه معرفی کند، مصداق این ضرب المثل است: «قسم حضرت عباس را باور کنیم یا دم خروس را»؟!
ذکر نسب خانوادگی:
برادر، فرزند، نواده یا عروس یا داماد شهید یا یک شخصیت مشهور دینی، علمی، فرهنگی یا سیاسی بودن از جمله تبلیغاتی است که برخی از کاندیداها در تبلیغات خود از آن استفاده می کنند. این نسبت هر چند می تواند نشانه مقبولیت اجتماعی فرد باشد، نباید ما را از ملاکهای فردی وی غافل کند؛ زیرا از فضل پدر، پسر چه حاصل! ملاک ما برای انتخاب وی برای نمایندگی مجلس، باید حسن شهرت خود او و توانایی ها و شایستگی های فردی وی باشد.
سوابق شغلی متعدد:
برخی از کاندیداها با ذکر سوابق شغلی بسیار برای خود، آن را نشانه تخصص و توانایی خود معرفی می کنند که این مسأله نیز جای تأمل دارد؛ اگر این سوابق شغلی، «دراز مدت»، «در حوزه تخصصی فرد»، «به سوی مسئولیت های مهم تر و بالاتر» و «با موفقیت چشمگیر» باشد، نشانه توانایی و کفایت وی است؛ اما اگر شغل های پی در پی وی، «در حوزه های گوناگون و بدون ارتباط با تخصص وی»، «کوتاه مدت»، «با فراز و نشیب» و «بدون دستاورد خاص» باشد، مزیت محسوب نمی شود.
احراز چند شغل:
یکی دیگر از شیوه های تبلیغاتی مرسوم کاندیداها، ذکر چند مقام و مسئولیت به عنوان «شغل های فعلی» است. با توجه به اهمیت مسئولیت نمایندگی مجلس ـ که به تنهایی وقت بسیاری می طلبد ـ چند شغل دیگر داشتن نه تنها مزیت نیست، بلکه در صورت تداوم این شغل ها در دوره نمایندگی، فرد را از انجام وظیفه نمایندگی بازمی دارد؛ زیرا به گفته خواجه نظام الملک طوسی در سیاستنامه: «کسی که به دو کار مشغول باشد، پیوسته یک کار ناکرده آید یا هر دو کار».
مستقل یا حزبی بودن:
همه کاندیداها در سه دسته «مستقل»، «مورد حمایت گروه ها» و «عضو حزب» جای می گیرند و هر یک به نوعی سعی می کنند این موضوع را به عنوان یک مزیت تبلیغ نمایند؛ در حالی که هیچ یک از این سه موضوع به خودی خود مزیت نیست و باید به شاخص های دیگر نگریست.
ادامه دارد....
علی سرابی یاقوند
.png)
